НИКОJ НЕМА ПРАВО ДА БАРА ЕДЕН НАРОД ДА СЕ ОТКАЖЕ ОД СВОJОТ ИДЕНТИТЕТ

НИКОJ НЕМА ПРАВО ДА БАРА ЕДЕН НАРОД ДА СЕ ОТКАЖЕ ОД СВОJОТ ИДЕНТИТЕТ

БУГАРСКИОТ ШОВИНИЗАМ, ГУБЕЈЌИ ПОЗИЦИИ, СТАНУВА СЕ ПОБЕЗОБЗИРЕН И ПОЗЛОБЕН

НE еднаш сум укажувал, дека основната илузија на бугарската национална доктрина е создавањето на голема (санстефанска) Бугарија. А како ќе се случи тоа? Главно преку претензии кон територијата и населението на Република Македонија. Поради оваа причина од пред многу години наваму во бугарската политика е постојано присутна се позасилувана, безобзирна, злобна, безумна, хистерична антимакедонска пропаганда.

Имено, оваа погрешна шовинистичка политика на Бугарија ги создаде: ново-изматените бугарски наци-оналистчиња во лицето на врховистичката бугарска ВМРО (како е можно Внат-решна македонска револу-ционерна организација да биде бугарска!?); пора-нешниот „романтичен“ бугарски претседател Петар Стојанов; општо-познатиот македономразец Божидар Димитров – директор на Националниот историски музеј; проф. Георги Марков – директор на Институтот по историја во БАН и други „научни мажи“ околу него; мнош-тво ситни мераклии, сону-вачи на санстефанска Буга-рија; министерот за над-ворешни работи на Р. Бу-гарија, Ивајло Калфин.

Последниот, на 24 јули годинава според бугарски-те медиуми упатува закани кон Македонија. Весникот „Стандарт“ од 25 јули о. г. на 2 стр., во статијата „Кал-фин й постави ултиматум на Македонија“ го пишува следното: „Ултиматум без преседан й постави на Македонија надворешниот министер Ивајло Калфин. Нема да ја видите Европа, ако продолжувате да ја кра-дете нашата историја. Тоа стана познато од изјавата на дипломатот број 1 при отварањето на работното советување со раководи-телите на бугарските мисии во странство во Софија вчера.“ И уште: „Ја имаме декларирано својата под-дршка за членството на Македонија. Но треба вед-наш да кажам дека не е нормално оваа поддршка да биде безусловна. Посто-јат критериуми што мораат да се исполнуваат. Ние би инсистирале исклучително многу за почитување на принципите на добрососед-ство и отсуството на агре-сија кон бугарската нација и историја од страна на македонските власти, беа точните зборови на Калфин.“

На истата страна на „Стандарт“ го читаме и мис-лењето на шефот на бугар-ската приватна шовинис-тичка агенција „Фокус“ Красимир Узунов, насло-вено „Соседите немаат шан-са за ЕС“. Под Узунов, со наслов „Треба да ги зауз-даме“, дрдори и „заљубе-ниот во Македонија“ Божи-дар Димитров, кој изјавува: „Потполно го поддржувам мислењето на Ивајло Кал-фин. Македонците треба да се научат на почит кон својата историја, т. е. спре-ма историјата на Бугарија.“ На истата страна со наслов „Таква држава нема“ се ис-кажува Павел Чернев, лидер на БНРП. Ги цитирам во целост неговите зборо-ви: „Како што објаснуваше еден бугарски претседател Македонија е најромантич-ниот дел од бугарската ис-торија. Апсурдно е оваа те-риторија што й припаѓа на Бугарија да се разграни-чува од нас и да дејствува така безумно.“

На 29 јули годинава на Бугарската национална те-левизија заедно со нејзини-от постојан посетител и пропагандатор, дека не пос-тои македонска нација, Божидар Димитров, се поја-ви и бугарскиот прет-седател Георги Прванов. Не очекував изненадувања, бидејќи знаев, дека Димит-ров, овој завеан бугарски псевдоисторичар и нацио-налист е советник, исто-мисленик и стар пријател на Прванов. (Ако не се лажам пред две години пос-тоеше Бугарски иниција-тивен комитет на чело со претседателот, а во него учествуваше и овој непре-кинато најавуван „специја-лист“ по историја, за про-славата на Илинденското востание во Македонија. Оваа бугарска игра не беше прифатена од Република Македонија и тие останаа со прст во уста.) Во раз-говорот меѓу нив стана јасно дека Прванов стои зад изјавата на Ивајло Калфин, бидејќи како што потцрта, сме имале општа историја со Македонија, т. е. Македонците се Бугари.

Претставувам извадоци од интервјуто на Прванов за агенцијата „Фокус“. На прашањето: „Какви би тре-бало да бидат односите ме-ѓу Македонија и Бугарија“, претседателот одговара: „Треба да бидат односи кои одговараат на историја-та, на нашата општа исто-рија, на добриот, разумниот прочит на историјата. Тоа треба да бидат односи, што ќе одговараат на европ-скиот карактер на полити-ката, којашто ја водиме. Не треба да се заборава, дека Бугарија прва ја призна Република Македонија.“ И уште: „Се разбира, веднаш сакам да кажам, дека и овде министерот Ивајло Калфин е безусловно во право – таквата поддршка треба да одговара на толерантността во односот кон историјата, да исклу-чува секаков негативизам, секаква агресивност. Уште повеќе, што фактите се на наша страна.“

Меѓутоа, за нас, Маке-донците, коишто живееме во Пиринскиот дел на Маке-донија и по градовите и селата низ цела Бугарија, во Република Македонија и по целиот свет, бугарските мераци кон Македонија ни се апсолутно јасни. Инте-ресно, зошто овие големо-бугарски џуџиња не фрлат поглед кон големиот дел на Македонија – Егејскиот!? Та, нели наводно Мизија, Тракија и Македонија се бугарски! Ем ќе си го земат сонуваното Егејско Море, ем ќе можат да владеат со оваа богата земја. Очиглед-но нешто ги плаши. И тоа е договорот Моллов – Ка-фандарис од 1927 г. Според него, Грција ги плаќа имо-тите на „доброволно“ исе-лените Македонци во Бу-гарија, а Бугарија се согла-сува да нема претензии кон Грција за територии и етнос. А Бугарија наместо да им плати на иселените

Македонци (некои од кои изјавуваат дека тоа е продажба на Македонија), со дел од парите ги покрива репарациите, што й биле наложени поради злосторствата во окупираните територии за време на двете светски војни. А е јасно дека репарации плаќа окупатор, што ја изгубил војната.

Но да се вратиме на главното. Зошто беше овој излив на закани кон Република Македонија? Која беше основната причина? Се тврди дека причината била во тоа, што Љупчо Георгиевски добил бугарско државјанство. Дека за оваа негова постапка пишувале македонските медиуми. Да, имаат пишувано, но кога? Тогаш, кога бугарските медиуми објавија, дека добивањето на бугарско државјанство од Георгиевски и неговата сопруга за Бугарија претставува голема победа и доказ дека населението во Македонија е бугарско. Веднаш поклониците на голема (санстефанска) Бугарија ги повикаа сите во Република Македонија да го следат примерот на предавникот. Бугарските одговорни државни службеници, објавувајќи го Георгиевски за Бугарин, фактички му ставија јаже на шијата. Оваа радосна за Бугарија вест беше распространета имено од Бугарија, а не од Македонија. И ја прошири со отворени тврдења за бугарски карактер и корени на населението во Република Македонија. Прашувам тогаш: кој шири аспирациона пропаганда – Македонија или Бугарија?

Потоа некому му дојде на памет како правдање дека причината била во Стефан Мицов, директор на културно-информативниот центар на Македонија во Софија, кој станал копретседател на ОМО „Илинден“ ПИРИН. Мицов од своја страна го негираше тоа бугарско тврдење. Но Бугаринот Љупчо Георгиевски е во македонскиот парламент, а како што тврдите имало и други Бугари во Собранието на Македонија. И што да ги прави Македонија овие Бугари во македонскиот парламент? А кој ја краде македонската историја и не ги признава македонската нација и македонскиот јазик? Кој ја води оваа гнасна пропаганда? Зарем ние, Македонците ви велиме, дека немате држава, немате јазик и минато? Кој, кој ја води оваа пропаганда???

(Вечерта во денот, кога Калфин ја даде својата изјава, неговите зборови на „Нова телевизија“ беа: „Се едно бугарски државјанин да се меша во работите на туѓа држава.“ Ниту една телевизија не ги повтори овие зборови. Тие не се слушнаа повеќе ниту по „Нова телевизија“. Бидејќи автоматски секој ќе си го постави логичното прашање: а Љупчо Георгиевски, новоизматениот Бугарин, што бара во парламентот на туѓа држава и какви закони ќе создава? На време „диригентите“ се освестија, се коригираа и создадоа прифатливи лаги. Но, што да се прави – и во лагата се нужни мајстори. А чираците и калфите е потребно да се учат...)

Неопходно е да посочам и на одговорот на македонскиот претседател Бранко Црвенковски и на новиот претседател на парламентот Љубиша Георгиевски објавени во в. „Струма“ од 3 август годинава на стр. 6 под наслов „Црвенковски: Ја почитуваме Бугарија, но повеќе ја почитуваме сопствената историја.“

Еве неколку извадоци од статијата: „Македонија ги почитува бугарскиот народ и држава, но уште повеќе сопственото минато, врз кое е заснована државността на македонскиот народ... Република Македонија е цврсто решена да изградува пријателски искрени и сестрани односи со Република Бугарија. Ние немаме никакви претензии, напротив имаме висока почит кон бугарскиот народ и бугарската држава, но исто таква и уште поголема почит имаме спрема она, што ни припаѓа, што е автентично македонско, врз кое се засновани нашата културен и национален идентитет, од кое произлегува историското право за државотворност на македонскиот народ... чествувањето на Илинденското востание од 1903 година е празник од редот на оние, врз кои се потпира идентитетот и државността на Македонците и македонскиот народ. Никој нема право да бара од нас да се откажеме од тоа, но и да бара тоа едноставно не може да се случи. Наша света должност е да имаме длабока почит кон она, што му припаѓа на нашето историско минато.“ Еве ја и изјавата на Љубиша Георгиевски: „Очигледно во Бугарија има жестока реакција на национализмот, кој е несреќен од самото влегување на Бугарија во Европа, и кој знае дека со членството во ЕУ за него нема опстанок во Бугарија.“

Прави силен впечаток, дека во време на Тодор Живковиот диктат во Бугарија не се дозволуваше да се пеат македонски песни. Државна безбедност внимателно ги следеше оние, што си дозволуваа да ги пеат или слушаат. Тие беа подложени на санкции. Денес Бугарија насекаде ги пее и популаризира, но им ги менува текстовите и ги прогласува за бугарски народни песни. Бугарија и во минатото и денес продолжува да плагијатствува. Ниту во една македонска песна не се спомнува, дека војводите умираат за Бугарија. Напротив, насекаде и секогаш се потцртува дека тие умираат единствено за Македонија. Да, фактите се толку изобилни и категорични, така што тие го одредуваат вистинското значење и вредност за идентитетот на македонскиот народ.

И така, кој води ретроградна пропаганда? Кој без прекин, дрско и безогледно плука по Република Македонија? Кој тврди дека Македонија е бугарска? Кој го негира историското минато, народот македонски, нацијата, јазикот, државата? Кога Република Македонија има изјавувано дека не постојат бугарски народ и држава? Кога?

Господо бугарски националшовинисти, го проглушивте светот, дека први сте ја признале македонската држава. Добро, но вие знаете ли дека штом се признава дадена држава, тоа вклучува се: нацијата, народот, јазикот и историјата на оваа држава. А што прави Бугарија!? Накаде има тргнато со овие свои стари неизживеани предрасуди? Кон Европа ли, или кон ... Азија?

Господо бугарски националшовинисти, запрете со демагошките игри! Вашата постојана антимакедонска пропаганда никој не може да ја скрие. Бидејќи таа се демонстрира јавно и безсрамно од Вас со претензии кон Република Македонија. Вие многу добро знаете дека Македонија е една. Заедно со другите комшии мегаломани ја распокинавте и кој што можеше заграби од неа. Еве зошто треба да се знае, дека единствено и само Република Македонија има право на претензии. И, наместо таа да искажува претензии, тоа го правите вие, лажејќи и оправдувајќи се, дека наводно Македонија е виновна. Каков апсурд и бесрамност пред очите на светот! Каков срам и понижување за бугарскиот народ!

И така, нека да се знаат вистинските причини за ненадејниот бугарски изблик на закани кон Република Македонија. Едната причина е, тоа што беше основана партијата ОМО „Илинден“ ПИРИН, другата е, дека Европската слободна алианса (EFA) испрати писмо до еврокомесарот и до претседателот по проширувањето на Европската унија, да следат за регистрирањето на ОМО „Илинден“ ПИРИН и за признавањето на македонското малцинство во Бугарија. Тоа е!

Во обединета Европа, господо бугарски големосонувачи, место за големина и претензии кон туѓи територии нема. Исклучен е секаков шовинизам. Таков едноставно нема да има. Време е да се ослободите од овие ваши илузорни соништа за голема (санстефанска) Бугарија. И колку порано, толку подобро и за бугарскиот, и за македонскиот народ, и за Балканот.